Βαϊνγκάρτνερ, Φέλιξ φον-

(Felix von Weingartner, Ζάρα 1863 – Βίντερτουρ 1942). Αυστριακός συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας. Σπούδασε μουσική στο Γκρατς και φιλοσοφία στη Λειψία, και συμπλήρωσε τις σπουδές του με τον Φραντς Λιστ. Στη συνέχεια, άρχισε τη διπλή του δράση ως συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας. Εργάστηκε ως διευθυντής ορχήστρας στο Ντάντσιχ, στο Αμβούργο, στο Βερολίνο, στο Μόναχο και στη Βιέννη και επιβλήθηκε ως βαθύς και μελετημένος ερμηνευτής. Από τις συνθέσεις του είχαν κάποια επιτυχία τα μελοδράματα Σακούνταλα (1884), η τριλογία Ορέστης (1902), Κάιν και Άβελ (1914) Μάστρο-Αντρέας(1920). Έχει συνθέσει επτά συμφωνίες και πολλά άλλα συμφωνικά έργα, καθώς και μουσική δωματίου. Άφησε πολλά κριτικά δοκίμια όπως Η συμφωνία μετά τον Μπετόβεν (1897). Επιμελήθηκε επίσης σπουδαίες κριτικές εκδόσεις μουσικών έργων, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζει η έκδοση των απάντων του Μπερλιόζ.